Yildez' Gastenboek



Naam : Andy, Karin, Bas en Vera Tijd : 2006-01-19  21:24
Tekst : Twee hele mooie maar moeilijke dagen...en nu verder. Dat zou Yildez inderdaad ook gewild hebben. We moesten haar toch niet zielig vinden? Gelukkig hebben jullie nog die knappe Dagmar, waardoor jullie wel door moeten gaan.
Wat fijn dat er zo'n mooi schilderij van Yildez is gemaakt, dan zit ze toch nog een beetje in de klas.

liefs van ons
Naam : monique Tijd : 2006-01-19  21:17
Tekst : Lieve Ron, Joke en Dagmar
Wat een prachtige herdenkingsdienst en vooral het
nummer als het leven pijn doet. Heb heel veel bewondering voor jullie hoe je dit allemaal hebt gedaan. Jullie hadden dit niet beter kunnen doen.
Vonden het fijn dat wij hierbij aanwezig mochten zijn.
Veel sterke, kracht en liefde voor de komende tijd.
Liefs Ruud, Monique Naomi en Elisah
Naam : Sascha Tijd : 2006-01-19  20:22
Tekst : Dit gedicht vond ik op internet,en wilde het graag even voor jullie plaatsen.
Heel veel sterkte voor nu en in de toekomst.
Heb zoveel bewondering voor jullie.


Ik zou willen, dat mijn kind niet gestorven was. Ik zou willen dat ik haar terughad.
Ik zou willen, dat je niet zo bang zou zijn om de naam van mijn kind uit te spreken. Mijn kind leefde en was belangrijk voor me. Het is belangrijk voor me om te horen dat zij voor jou ook belangrijk was.
Als ik huil of emotioneel word als je over mijn kind spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat jij me hebt pijngedaan. De dood van mijn kind is de oorzaak van mijn tranen. Jij hebt over mijn kind gesproken en daardoor heb je mij de kans gegeven mijn verdriet te delen. Dank je wel!
Ik zou willen, dat je mijn kind niet opnieuw laat sterven, door haar foto's uit je huis te verwijderen.
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus zou ik willen dat je me niet uit de weg gaat, ik heb je nu meer dan ooit nodig.
Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is; maar ik wil ook graag dat jij weet hoe het met mij is. Het zou kunnen, dat ik bedroefd ben en misschien ga huilen, maar ik zou willen, dat je me over mijn kind laat praten. Het is elke dag mijn favoriete onderwerp.
Ik weet, dat je veel aan me denkt; ik weet dat de dood van mijn kind je verdriet doet. Ik zou willen dat je me die dingen zou laten weten door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om mijn schouder te slaan.
Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na 6 maanden of 1 jaar over is. Deze eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor me, maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet nooit over zal gaan. Ik zal verdriet hebben over de dood van mijn kind tot de dag dat ik zelf zal sterven.
Ik werk erg hard om te herstellen, maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen. Ik zal mijn kind altijd missen en ik zal altijd rouwen om haar dood.
Ik zou willen, dat je niet van me verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.
Ik hoef niet beklaagd te worden, maar ik zou willen, dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn. Ik moet door het verdriet heen.
Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is. Ik weet dat het vervelend voor je is om bij me te zijn als ik me beroerd voel. Wees alsjeblieft geduldig met me, net zoals ik geduld heb met jou.
Als ik zeg "Het gaat goed", dan zou ik willen dat je begrijpt, dat ik me niet goed voel en dat ik elke dag moet vechten om op de been te blijven.
Ik zou willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die ik heb, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef me alsjeblieft als ik rustig en teruggetrokken ben of prikkelbaar en humeurig.
Je advies om "van dag tot dag" te leven is een uitstekend advies. Alleen op het ogenblik is een dag me zelfs te veel. Ik zou willen, dat je kon begrijpen, dat het al heel wat is, als ik "van uur tot uur" probeer te leven.
Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling. Soms wordt alles me teveel en moet ik even alleen zijn. Als ik wegloop zou ik willen dat je me helpt een rustig plekje te vinden, zodat ik even alleen kan zijn.
Ik zou willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen mijn kind stierf, stierf een groot deel van mij met haar. Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was toen mijn kind stierf en ik zal ook nooit meer dezelfde persoon worden.
Ik zou heel graag willen, dat je me zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn.
Maar ik hoop dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen
Naam : Bianca Geerts Tijd : 2006-01-19  20:12
Tekst : Lieve Ron, Joke en Dagmar.
Ik kon nooit begrijpen dat er mensen waren die zeiden dat het een mooie begrafenis of een mooie dienst was geweest en vooral niet als het een kind van 11 jaar aangaat. Maar sinds vanochtend, kan ik het zeggen, het was prachtig, ontroerend, alles was goed en op zijn plaats. Tevens wil ik jullie nogmaals bedanken voor jullie openheid. Super hoe jullie hiermee omgegaan zijn, en hoe jullie ons daarin hebben laten meeleven. Verder wens ik jullie veel rust, kracht en liefde toe!
Naam : annerie, olli &kids Tijd : 2006-01-19  20:02
Tekst : Lieve Ron en Joke,
Wij bewonderen jullie kracht. Want niet alleen Yildez heeft laten zien hoe sterk zij was, tijdens haar strijd en haar wil haar leven ten volle te leven, ook toen ze steeds minder uit de voeten kon. Wat jullie al die tijd gedaan hebben, door er steeds te zijn voor Yildez, getuigt ook van een enorme kracht.
Wees je daar altijd van bewust, ook straks als alle drukte minder wordt.
Als de muren op je af komen, schroom dan niet om mensen op te zoeken,en je weet waar we wonen!
Wij willen jullie nogmaals bedanken dat wij de bijzondere begrafenis van jullie mooie meisje mee mochten maken. Alles klopte, de woorden, muziek, de sterretjes, heel erg indrukwekkend.

liefs
Annerie
Naam : wilma Tijd : 2006-01-19  19:43
Tekst : Beste Ron.Joke en Dagmar,
Jullie kennen mij niet maar via een vriendin die mij op de website gewezen had ben ik jullie verhaal gaan volgen. Niet elke dag maar toch regelmatig.
Ik lees vanavond in de combinatie dat jullie lieve Yildez een ster is geworden
Ik wilde jullie bij deze heel veel sterkte en moed wensen om door te gaan.
gr. Wilma
Naam : tessa en edwin Tijd : 2006-01-19  19:37
Tekst : Lieve Ron, Joke en Dagmar

Ik hoorde van Edwin dat de herdenkingsdienst mooi was en druk bezocht. Ik hoop dat jullie hier veel kracht uit kunnen putten. Veel sterkte en liefs Tessa.

Ron als je van de zomer een keer wil motorrijden, gewoon ff lekker weg, bel maar hoor, wij gaan wel met je mee!!
Naam : Marieke Tijd : 2006-01-19  19:35
Tekst : http://members.chello.nl/~gj.moerbeek/als_het_leve
n_soms_pijn_doet.htm

Deze link is wat duidelijker.

Marieke
Naam : anne Tijd : 2006-01-19  19:35
Tekst :
Lieve Ron, Joke en Dagmar,

Ik heb jullie site sinds een paar weken gevolgd.
Jullie kennen mij niet en ik jullie ook niet maar ik heb Yildez een paar keer gezien. Heel veel sterkte en ik ga de herdenkingsdienst zeker luisteren.

En Dagmar, jij bent echt een supermeid! Echt je bent zo dapper!

Groeten Anne
Naam : Elly Tijd : 2006-01-19  19:31
Tekst : Wat heeft Yildez een geluk gehad om in zo'n warm nest op te groeien en veilig in haar vaders armen te sterven. Nu mag ze bij de Hemelse Vader zijn, ook warm en veilig.
Een diep, diep respect voor Ron, Joke en Dagmar en alle mensen om jullie heen.

Nu alleen maar amen zeggen,
al is het met gebroken stem.
Dan je hand in Gods handen leggen,
en op weg gaan achter hem.

Veel sterkte en kracht toegewenst.
<<volgende berichten>>   <<voorgaande berichten>>