Yildez' Nieuws

31 juli 2005

Vanmiddag kwam onze familie uit Belgie op bezoek. Opa Belgie, Peter, Shirley en Sebbe. Wat een prachtig ventje is die Sebbe aan het worden, heerlijke kop met krullen en rood haar, schitterend. Na even de kat uit de boom te hebben gekeken kwam hij los en ging hij lekker spelen met vooral Dagmar, die 2 konden het heel goed met elkaar vinden. Het was al weer even geleden dat ze op visite kwamen dus de meiden konden hun nieuwe kamers showen. Ook werden de rapporten doorgenomen natuurlijk. Na lekker patatjes gegeten te hebben vertrokken ze weer naar Melsele en Lier...het was een hele gezellige middag.


30 juli 2005

Vandaag, zaterdag is Yildez naar Femke geweest, het vriendinnetje van de kampweek waar ze samen mee op een kamer heeft geslapen. Dikke pret natuurlijk! Ze kunnen heel goed met elkaar opschieten. Femke woont op een prachtige boerderij vlakbij Werkendam, een half uurtje bij ons rijden vandaan. En op een boerderij is altijd wel wat te beleven. Ik zou ze alleen even 'afleveren' maar de ouders van Femke vroegen of ik nog even hun boot wilde bekijken, dat resulteerde in een spontane boottocht door een stukje van de biesbosch, heel gezellig allemaal. 's avonds na het eten Yildez weer opgehaald en afgesproken dat Femke nog een keer bij ons komt logeren deze vakantie.

We hebben ook de uitslagen terug van het onderzoek van afgelopen dinsdag en die vielen gelukkig niet tegen, de waarden waren maar licht gestegen en niet verdubbeld of iets dergelijks, we zijn natuurlijk met de medicijnen gestopt dus dat had kunnen gebeuren. De homeopatische medicijnen doen dus een belangrijke duit in het zakje..


22 juli 2005

Zo, de eerste foto's van onze vakantie in Griekenland staan in het fotoalbum. Aangezien er nog 2 digitale toestellen aanwezig waren zullen er nog wel wat bijkomen. Excuses aan iedereen die geen ADSL of andere snelle verbinding heeft, het zijn er nogal wat geworden...

Vandaag lekker uitgerust, uitgeslapen vooral. Beetje in de tuin gewerkt, was weggewerkt. Dagmar heeft met haar vriendinnetje Iris gespeeld en Yildez was de hele middag en avond op sjouw met vriendin Roos en haar familie. Ze zijn gaan bowlen en hebben lekker gegeten begrijp ik net.


20 juli 2005

Nou, we zijn dus weer thuis....veilig en wel en dat is niet onbelangrijk! Dagmar was namelijk nogal onder de indruk van de veiligheidsfilm op de heenreis en had geen goed gevoel over onze terugreis, ze droomde van neerstortende vliegtuigen enzo en das niet zo fijn. Maar alles ging goed verder.

's ochtends vroeg opgestaan, de laatste spulletjes bij elkaar verzameld en in de koffers gedaan, nog even een bakkie koffie op ons balkon en toen kwam de bus voorrijden. Afscheid genomen van de pensionhoudster Fani, een rustige reis naar het vliegveld en daarna wachten totdat we mochten boarden. Precies op tijd gingen we de lucht in en op de klok af 3 uur later stonden we weer met onze wielen op Nederlandse bodem. Toen begon echter de ellende. Over het laatste stukje Schiphol-Ridderkerk maar liefst bijna 2 uur gereden. Waarschijnlijk vanwege enorme onweersbuien met veel regen, welkom terug in Holland....Maar goed, we vonden het wel weer heel lekker om thuis te komen en we hebben een prachtige vakantie achter de rug.


19 juli 2005

De laatste dag...het zit er zo goed als weer op. Het is hier elke dag warmer aan het worden dus we gaan op het juiste moment weg zou je zeggen. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant verlangen we nu ook wel weer naar huis. Geen storm meer gehad, alleen maar heel mooi weer. Vandaag hebben we inkopen gedaan, beetje afdingen om met Yildez laatste centen een heel mooi objectje te kopen, van glas geslepen met daarin 2 dolfijnen (natuurlijk) en een hartje. Daarbij hoort een display dat ronddraait en het glazen object van verschillende kleurtjes voorziet..heel mooi, daar zal ze in haar kamer nog veel plezier aan beleven. Dagmar heeft ook nog een paar mooie oorbelletjes gekocht, een handdoek van Barbie (natuurlijk) en een tringel/trangel of hoe heet zo'n ding, roze (natuurlijk...) met vlindertjes. We hebben heerlijk op een terrasje gezeten en van een drankje genoten. Om 6 uur zijn we naar het strand gegaan om een laatste keer te gaan zwemmen en snorkelen. Nu nog even internetten en dan de laatste keer uit eten met zijn allen. Dat wordt vast nog gezellig...Joke is de koffers aan het inpakken en de meiden willen ook nog op een trampoline springen waarbij je vast zit aan elastiek dus heel hoog kunt komen. Dan zit ook deze dag er weer op.

Morgenochtend om 8.15 uur staat de bus voor de deur, om even na 2 uur hopen we dan 's middags te landen op schiphol. Auto ophalen en naar huis. Dagmar weer heel graag weer in haar prinsessebed gaan slapen dus eigenlijk ziet iedereen nu wel uit naar thuis zijn, we kunnen terugkijken op een heerlijke vakantie met veel bijzondere en leuke momenten. Het is super gezellig geweest zo met zijn allen!

Bedankt ook voor jullie berichtjes in het gastenboek, zo hebben we toch een beetje contact met Nederland, Yildez heeft gisteren alles zitten lezen en was onder de indruk van alle berichtjes. Met drie camera's hebben we ontzettend veel foto's gemaakt, die hoop ik zo snel mogelijk op de site te hebben zodat jullie de plaatjes bij de tekst krijgen. Van de andere camera's volgen ze later. Tot snel!


17 juli 2005

Nou, dan denk je dus de vakantie uit te 'relaxen'...niets is echter minder waar..We hebben daarnet een echte typhoon meegemaakt. Bijna iedereen was aan het strand, alleen Yildez en ik hadden niet zo veel zin meer en waren in het appartement aan het lezen en tekenen. Het was bloedje heet, zo'n 37 graden schat ik, toen er hele donkere luchten onze kant opkwamen vanaf de zeekant. Yildez vroeg nog aan Opa of het zo zou gaan regenen, maar Opa dacht dat het wel zou overwaaien. Net toen iedereen terug was van het strand kwamen er hevige windvlagen en begon het te regenen. En niet zo'n beetje ook, met bakken kwam het uit de lucht vallen, de straten konden het water niet aan en kwamen blank te staan. Hevig onweer zat erbij echt noodweer dus. We haalden snel nog alles van het balkon af toen vanalles in de rondte ging vliegen, parasols, handdoeken, stoelen en noem maar op, het was complete chaos. Toen viel ook de stroom nog uit en werd het pikkedonker. Aan onze kant van het balkon dat in de luwte lag konden we alles heel goed zien en hebben we foto's gemaakt en alles op de video vastgelegd. De stroom is er nu net weer op, na zo'n 2 uur in het donker gezeten te hebben en dus kunnen we internetten. Een geluk bij een ongeluk is dat Oma en Tante Marrie de soep al warm hadden gemaakt en ze hadden ook een heerlijke aardappelsalade gemaakt dus blijkbaar een voorzienige geest, de soep was niet helemaal heet maar goed eetbaar en de salade was echt heel lekker. Nou, dat was het wel weer voor nu, denk je niet veel meer mee te maken krijg je dit..maar wel spectaculair!


15 juli 2005

Zo, eerst nog even iets over ons avontuur van gisteravond. We zouden dus gaan eten in het bergdorp Panteleimonas. We sloegen 1 afslag te vroeg de bergen in, maar we dachten dat er maar 1 bergdorp was en dat deze weg ook goed zou uitkomen. Na een kwartier steil omhoog te hebben gereden werd de asfaltweg langzaam smaller en smaller, totdat hij uiteindelijk overging in een karrespoor....we zagen wel wat huisjes maar niet het bergdorp waar we op afgingen...het werd al donker, even na 9 uur 's avonds en we besloten het avontuur maar te beeindigen en terug te rijden. Spannend hoor, zo'n donkere rit in de bergen. Uiteindelijk de juiste afslag gevonden en opnieuw naar boven waar we tegen 10 uur bij het bergdorp aankwamen. Daar werden we getrakteerd op een schitterend uitzicht over dit deel van Griekenland, helemaal in het donker met een heleboel lichtjes. We hebben er heerlijk gegeten en toen natuurlijk de afdaling door het pikkedonker, want lantaarnpalen op deze hoogte hebben ze maar niet aangelegd. Super ervaring rijker en met gevulde magen heel laat het bed ingedoken. Yildez en Dagmar sliepen al toen we naar beneden reden, zo moe waren ze...

Vandaag stond de rit naar Thessaloniki op het programma, ongewild werd ook dit weer een avontuur. Tot aan Thessaloniki ging alles goed, we kwamen ook bordjes tegen met Waterland erop, maar op de 1 of andere manier misten we het laatste bordje waardoor we midden in Thessaloniki terecht kwamen, een miljoenen stad met meer auto's dan inwoners zo lijkt het. Na een half uur rondgereden te hebben zagen we plots weer een bordje waterland en eindelijk kwamen we op de plek van bestemming aan. Ruurd, Mariska, Tante Marrie en de kids bleven achter in het Waterlandpark, dat er schitterend uitzag. Het weer was enigzins bewolkt maar met een graadje of 29 was het er prima uit te houden. Joke, Plonie, Aad en ik reden vervolgens naar Thessaloniki en parkeerden de auto in het centrum. We liepen over de boulevard richting de witte toren, ons eerste doel. Min of meer per ongeluk liepen we tegen de Harley Davidson winkel aan, wat mijn doel van de trip was. Een mooi tshirt gescoord van Harley Davidson met op de achterkant een Griekse helm en de woorden Thessaloniki, dus doel bereikt. Vervolgens naar de witte toren, waar een kleine expositie over de toren werd gegeven en waar we bovenop een prachtig uitzicht hadden over de stad. Vandaar konden we de kerken zien die we wilden bezichtigen, ze leken niet zo ver weg....

Na een half uurtje wandelen kwamen we eindelijk bij de eerste kerk, maar die bleek dicht te zijn! Beetje jammer, foto's gemaakt van de buitenkant en toen naar de volgende kerk gelopen, weer een half uurtje, maar wel de moeite waard want deze was wel open. Dit was de grootste kerk van Griekenland, mooi van buiten maar nog mooier van binnen. Echt hele mooie muur en plafondschilderingen, iconen, schilderijen van heiligen en zelfs een glazen kist met botten van een heilige vrouw..beetje bizar maar wel allemaal heel mooi gedaan. Ook konden we de catacomben bezichtigen, waar het heerlijk koel was. Vervolgens de auto weer opgezocht en de rit naar het Waterland opnieuw gemaakt. Duurde wel dik een half uur voordat we Thessaloniki weer uitwaren, ongeloofelijk veel auto's en stoplichten, je moet je ogen overal hebben want er zijn ook nog eens overal scootertjes die links en rechts de file auto's inhalen...

We kwamen om ongeveer half vijf 's middags aan bij het Waterland. Plonie en Aad vonden het de moeite niet meer waard om de entree te betalen voor een goed uurtje zwemmen, Joke en ik zochten de rest op. De kinderen hadden zich ongeloofelijk goed vermaakt, waterratten zijn het, ze hadden heerlijk gezwommen en gegeten (hotdogs) en wachtten op ons om alle glijbanen en wild waterbanen samen af te gaan. Dagmar mocht niet van de hoge glijbanen omdat ze minder dan 1.40m groot was, Yildez ging wel mee naar boven. Ze vond het wel een beetje eng maar natuurlijk ging ze wel naar beneden! Nadat we zo'n beetje alle glijbanen gehad hadden en helemaal verzadigd waren met water ervaringen gingen we terug naar Platamonas. Eerst nog even langs een grote supermarkt, de Carrefour of zoiets. Toen we weer de rijksweg opreden bleek al gauw dat we weer richting Thessaloniki reden.....ze kunnen nog heel wat leren van onze ANWB die Grieken, borden staan er niet of ze zijn zo onduidelijk neergezet dat je wel fout moet rijden...maar goed, uiteindelijk om even na 9 uur aangekomen bij ons appartement. Yildez en Dagmar sliepen op de terugweg heerlijk in elkaars armen, een prachtig gezicht. Helemaal moe en voldaan van de geweldige dag in het Waterland. Lekker laat gegeten in het plaatsje en toen naar bed om de volgende dag lekker lang uit te slapen...want de auto's zijn ingeleverd en we hebben nog een goede 4 dagen om te relaxen en van de zee en zon te genieten voordat we de terugreis aanvaarden. Weet niet of ik elke dag nog zal beschrijven, want zal wel een beetje van hetzelfde zijn nu, maar we kijken er in ieder geval naar uit!


14 juli 2005

Zo, vandaag een turbulente start gehad. Vannacht heeft het namelijk gestormd en flink geregend. Dit alles bij een graadje of 20, dus op zich niet echt vervelend, alleen gingen de kleedjes die over de tafeltjes liggen op het balkon een beetje vliegen. Op tijd alles binnen kunnen halen, de was laten hangen, die hing onder een afdakje. Bleek achteraf zelfs nog droog te zijn ook, dus weer mazzel. Op tijd opgestaan want we zijn naar Vergina gereden, op zo'n 150km afstand van Platamonas. Na een voorspoedige rit de auto geparkeerd en naar de attractie gelopen, de koningsgraven.

Het gaat hier om de vader van Alexander de Grote, Koning Phillip II, die door Alexander de Grote daar is begraven in een prachtig ondergronds graf. In een ander ondergronds graf is de zoon van Alexander de Grote begraven, Alexander IV. Dit waren een soort van mausoleums, prachtig versierd met schilderingen aan de binnenzijde en buiten pilaren en grote deuren van marmer. Na de begrafenis werd alles afgedekt met enorm veel grond, zodat er een heuvel ontstond. In deze heuvel is nu het museum ondergebracht. De graven waren niet geplunderd en alle zaken die opgegraven werden zijn nu tentoongesteld, van legeruniform tot zilverserviezen, gouden kronen, teveel om op te noemen. We hebben ook nog een indrukwekkende film gezien die door de archeologen was gemaakt zodat we ook zagen hoe het ontdekt werd en hoe het erbij lag na ontdekking. Na een paar uur weer boven de grond gekomen en toen brak er weer noodweer los. Van de nood een deugd gemaakt door het eerste de beste restaurant in te gaan en lekker te genieten van Griekse 'snacks'.

Vervolgens na de bui 1km naar boven gelopen voor de bezichtiging van het paleis van Alexander/Phillip, maar dat was een beetje een teleurstelling. Het was een hele klim die nogal wat moeite kostte, Yildez was wel even buiten adem, maar uiteindelijk toch daar aangekomen bleek het te gaan om een berg stenen die vaag de omtrek weergaven van het enorme paleis, maar de opgravingen die we al eerder zagen bij Dion waren echt veel mooier. Toen maar de auto gehaald zodat de rest niet nog een keer dat stuk hoefden te lopen en via allerlei binnenweggetjes naar Platamonas gereden. Kwamen we halverwege toch een kolonie ooievaars tegen! Op elke electriciteitspaal was wel een nest met jonge ooievaars. Natuurlijk wat foto's genomen en vervolgens verder.

De meiden zijn natuurlijk nog even de zee in gedoken en vanavond gaan we naar het bergdorp om daar lekker te gaan eten. Morgen staat Thessaloniki op het programma. We gaan daar in 2 groepjes naartoe, want de meiden gaan met een paar naar een gigantisch waterpark en de rest gaat winkelen en dingen bezichtigen in Thessaloniki. Onze laatste dag met de auto's. Dan hebben we nog zo'n 4 dagen om bij te komen en lekker te luieren aan het strand enzo...heerlijk vooruitzicht. Morgen blijft het nog een graadje of 29, daarna weer in de 30/35 graden dus we hebben een mooi kleurtje als we terugkomen!


13 juli 2005

Vandaag, woensdag, zijn we dan eindelijk naar het kasteel gegaan dat op een berg boven de stad Platemonas ligt. Het was een hele klim om bij de robuuste ingang te komen en met de warmte was het natuurlijk extra zweten. Bovengekomen bleek de buitenkant schitterend gerestaureerd, met dank aan de Europese Unie stond er nog bij, maar blijkbaar was het geld op toen de binnenkant nog moest gebeuren...heel veel losliggende en gestapelde stenen, weinig structuur. Wel werd hier en daar verteld wat de stenen moesten voorstellen, zo waren er twee heel oude kerkgebouwen met hier en daar nog een stukje fresco zichtbaar, maar je moest wel veel verbeelding hebben want de muurtjes waren niet meer dan een halve meter hoog. Een tijdje door het binnenterrein gezworven en daarna maar weer naar beneden gegaan.

Vervolgens zijn we naar Katarini gereden, min of meer de hoofdstad van deze regio. Was eigenlijk ook niet zo heel veel te beleven, de meeste winkels gingen al dicht ('s middags gooit iedereen zijn winkel dicht vanwege de hitte/siesta). Maar Dagmar zag hem als eerste, de MacDonalds! Daar moest natuurlijk gegeten worden, ook al was de groep hierover verdeeld...uiteindelijk is Dagmar daar wel gaan eten met een paar, Yildez wilde toch echt naar een ander restaurantje op zoek, want volgens haar had je MacDonalds ook thuis en dat was niet echt Grieks. Nu bleek het heel moeilijk om een eettent te vinden, overal waren terrasjes enzo, maar toen we gingen zitten bleken dat allemaal cafe's te zijn en geen eetcafe's of restaurants. Na wat gedronken te hebben opgestaan en verder gaan zoeken, na heel veel wandelen zijn we uiteindelijk bij de pizzeria geslaagd in onze zoektocht naar eten. We hadden inmiddels zo'n honger dat het argument dat we die ook zeker in Nederland hadden niet zo belangrijk meer werd gevonden. We hebben wel heerlijke pizza's op trouwens, helemaal met de hand gemaakt en stukken beter dan het beste van MacDonalds, dat moet gezegd. Daarna verzadigd teruggereden naar het appartement, voor de bekende duik in de zee. Vanavond hebben de vrouwen voorgenomen om een heerlijke maaltijd te gaan koken, dus blijven we 'thuis'. Morgen staat er weer een excursie op het programma, dit keer naar de Koningsgraven bij Verginia als ik het goed heb. Hier moet ook de vader van Alexander de Grote zijn begraven..


12 juli 2005

Vandaag stond er een lange autorit op het programma, een goede 150km naar een plaats die bekend staat als Meteora. Vroeg op natuurlijk, want het wordt hier snel warm en als je op het warmste moment van de dag de bergen in duikt kan het behoorlijk afzien zijn! We reden rond half 10 weg en kwamen rond half 12 aan. We wisten niet wat we zagen...

Meteora is de naam voor een gebied met hele bijzondere bergen, terwijl het meeste gebergte erg afgevlakt is en eruitziet als grote heuvels, is het hier erg grillig en is er een hele aparte structuur ontstaan. Een beetje een buitenaards landschap lijkt het. Op de hoogste punten zijn kloosters gebouwd waar monnikken leven. Vroeger waren deze kloosters alleen bereikbaar met eigengemaakte liften, een net waarin mensen en goederen omhoog getakeld werden, je kunt je nauwelijks voorstellen hoe lastig het moet zijn geweest om hier zulke mooie kloosters te bouwen. Ook kun je in de bergwanden zien dat er ruimtes zijn uitgehakt waar monnikken verbleven.

We hebben zo'n mooi klooster bezocht, waar nu een weg en een prima trap naartoe leiden. We moesten wel over een oud uitziend bruggetje lopen dat heel erg hoog boven de afgrond hing, ook de trappen op was heel eng omdat je zo hoog zit en je moet geen hoogtevrees hebben want anders hou je het snel voor gezien. De vrouwen moesten rokken/bedekkende kleding aan (schouders en benen bedekt), de mannen een lange broek en tshirt. Het klooster was heel mooi versierd, met een kerkachtige ruimte als middelpunt en verder een aantal ruimtes van verschillende aard, zoals een verblijfruimte voor de hele ouden onder de monniken, maar ook een ruimte waarin wijn werd gemaakt, een heel groot en oud vat verwees naar die tijd. De monnikken gebruikten nog altijd niet de trap maar een soort van kabelbaantje naar een andere bergpunt, blijkbaar wilden ze niet met het toeristenvolk geconfronteerd worden. Heel indrukwekkend allemaal...

Op de terugweg zijn we nog even gaan winkelen in het plaatsje Meteora, waar we onder andere een extra kaart voor het fototoestel hebben gekocht, zoveel foto's hebben we al gemaakt en de vakantie is nog niet eens op de helft! Ook hebben we op een terras nog even een drankje genuttigd. Daarna de terugreis aangevangen. 'Thuis' aangekomen zijn de meesten nog even een lekkere duik in de zee gaan nemen, Yildez opa en ik zijn op het balkon achtergebleven om lekker koffie te drinken en wat te lezen. Yildez was zo moe dat ze in de auto al lekker had liggen slapen en een beetje rust aanbrengen in het toch wel vermoeiende dagprogramma kan geen kwaad. En zo heb ik mooi de tijd om de website bij te werken. Saillaint detail..het internetcafe hier heet Amsterdam...of 020 zoals wij Rotterdammers die stad noemen, maar je moet wat nietwaar ;-)

Wat we morgen gaan doen is nog niet helemaal duidelijk, dat wordt vanavond tijdens het eten in de groep gegooit, jullie zullen het wel lezen binnenkort...


11 juli 2005

Vanochtend zijn we lekker naar het zandstrand gereden. Het is net iets te ver om te lopen, zeker met Yildez, hoewel het toch maar een goede 750 meter is over het kiezel/grindstrand is dit erg vermoeiend lopen. We hebben nu de huurauto's toch voor de deur staan dus waarom niet? En natuurlijk hebben we eerst lekker uitgeslapen... Toch wel een verademing hoor, zo'n zandstrand. Lekker breed en natuurlijk zandkastelen bouwen, geen waterschoentjes aan enzo. Tegen het middaguur terug naar de appartementen voor een broodje.

We zouden daarna richting het kasteel rijden dat boven ons vakantieplaatsje uittorent, met zijn allen, maar het was nog een toer om de ingang te vinden. Toen we eindelijk onderaan de lange trap naar het kasteel stonden was het inmiddels even na half drie en om drie uur zou het kasteel dicht gaan. We besloten dat dat niet de moeite waard was van de klim en besloten op een andere dag terug te keren..we wisten nu de ingang te vinden nietwaar? Vervolgens plan B, naar Pandeleimonas, het bergdorp waar we al veel over hadden horen vertellen en dat ook maar een kilometer of zeven de bergen in lag. Steile weggetjes omhoog en na een kleine 20 minuten stonden we met de auto's aan de ingang van het bergdorp. Heel pittoresk, zeer kleine/smalle straatjes en veel oude huisjes, een aantal weer een volle glorie hersteld, andere nog bouwvallen. Een schitterend uitzicht over de omgeving en een heerlijk verkoelend windje. Het was heel bijzonder zo'n bergdorp eens van dichtbij te bekijken, op een mooi terras uitkijkend over de vallei hebben we lekker wat gedronken. Daarna nog een klein kerkje bezocht waar de meiden een kaars hebben gebrand en waar we een paar mooie foto's hebben geschoten. Toen was de energie wel een beetje op en zijn we weer terug gereden. Een aantal zijn nog lekker wezen zwemmen en de rest deed zich tegoed aan een goede bak koffie.

's Avonds zijn we lekker uit eten gegaan in de 'snackbar' naast ons appartement, waar je heerlijk grieks kunt eten. We hebben daar al een aantal 'vrienden' gemaakt en toen we heerlijk zaten na te tafelen kwam 1 van de mensen daar met zelfgebrouwen 'schnapps' aan, waar we natuurlijk een glaasje van hebben meegedronken. Er was nog genoeg over voor nog een paar rondjes, maar het is sterk spul dus kregen we de fles mee om er in de rest van de vakantie van te kunnen genieten! Aardige lui, die Grieken...!


10 juli 2005

Vandaag hebben we een vermoeiende, maar wederom indrukwekkende dag achter de rug. Ten eerste zijn we met de auto's naar Dion gereden. Dion is een van de best bewaarde opgravingen in Griekenland. We zijn naar het museum geweest, waar we een film over de opgravingen hebben bekeken. Alle stukken die in het verhaal voorkwamen zagen we later in het museum, beelden van o.a. Aphrodite (mooie vrouw..), Zeus, Apollo, een viertal filosofen. Ook waren er prachtige mozaiken bewaard gebleven die we in het museum konden bezichtigen.

Inmiddels was het al begin van de middag geworden en het was een hele hete dag, dus zijn we naar een restaurantje gereden waar we heerlijk gegeten en gedronken hebben. Vervolgens naar de archeologische site, waar de beelden vandaan kwamen en waar fundamenten van amfitheaters en huizen lagen. Onderweg zag Yildez ineens een schildpad ons aankijken vanonder de bosjes, maar toen we een foto van hem wilden maken kroop ie snel weg. Ook nog een mooie kikker gezien waar we een goede foto van hebben, die komt vast op de website te staan. Omdat het zo warm was ben ik met de meiden vervolgens een ijsje gaan eten, de rest heeft nog een ronde gemaakt door de rest van de opgravingen. Zij zagen nog slangen, hagedissen en zelfs een slang die bezig was een kikker te verorberen. Ook lagen er nog diverse intacte mozaik vloeren in de opgegraven funderingen.

Toen kwam voor Yildez (en ons natuurlijk ook) het hoogtepunt van de dag, de rit naar de berg Olympus. We zijn met de auto een heel eind omhoog gereden over steeds smaller wordende weggetjes en steeds steiler...maar uiteindelijk werden we getrakteerd op een fenomenaal uitzicht over Griekenland. We konden de kustlijn een heel stuk volgen en een heleboel dorpjes en stadjes zagen we. Prachtige wolkenpartijen. Yildez was inmiddels aardig moe dus zijn we teruggekeerd naar ons appartement, maar toen was het toch al weer vroeg in de avond!

Helaas een beetje te laat om nog naar het strand te gaan, uiteindelijk zijn Joke en Dagmar nog even de zee in gedoken. Oma Plonie had samen met Tante Marrie en Mariska een heerlijk avondmaal gemaakt (kippepoten op speciale bestelling van Yildez) en we hebben gezellig met zijn allen op het balkon zitten eten. Het is hier 's avonds echt heel lekker op het balkon, het zeewindje komt dan een beetje opzetten en dan is het prima uit te houden op onze balkons.

Voor morgen staat er in ieder geval een dagdeel strand op het programma, want dat hebben we de afgelopen dagen een beetje op een laag pitje gehad. Verder verklappen we nog niks, dat komt morgen wel weer.

Hier nog even een berichtje van Yildez zelf, die nu naast me zit:

hoi allemaal ik doe hier heel veel zo lang als je niet stikt van de hitte .ik ben vandaag naar dion en de olympus geweest mooi uitzicht hoor! ik ben helaas op mijn voet gestoken door een mier en die beet zit precies onder het randje van mijn schoen en dat prikt! ik heb mijn eigen kamer en 2 bedden dus dat is wel oke...ik spreek op zich wel iets grieks :nej=ja ,oggie=nee ,ijaja=oma ,cala=goed ,calimira=goede morgen en dat was het wel .ik ben natuurlijk naar de doop van mijn neefje Alkian geweest dat was in een hele grote mooie kerk die totaal anders was dan die in nederland waar gert en eva getrouwt zijn ik moest ook meedoen met het dopen wat best eng was.toen gingen we eten wat erg lang duurde maar wel erg lekker was toen gingen we naar het huis van gert en eva kijken dat nog gebouwd wordt maar verschrikkelijk groot is!ze hebben op elke verdieping een keuken en ze hebben dus 3 keukens 4 badkamers en een prachtig uitzicht alleen 1 ding is niet zo goed papa rookt hier! nou ik moet nu kappen paps wordt ongeduldig bedankt voor de berichtjes yildez


09 juli 2005

Hallo allemaal. Eerst even een technisch verhaal. Zoals enkelen misschien gemerkt hebben lag de server er een paar keer uit, afgelopen 2 dagen en vorige week ook een keer. Vorige week was het de bliksem die roet in het eten gooide, 2 dagen geleden begaf de fan van de cpu unit het. Omdat mijn zwager Gert ook in Griekenland is en zijn server in Nederland staat was het wat omslachtig om beide keren de site weer in de lucht te krijgen, maar met behulp van BNA Computer Systems en een goede vriend is dit toch weer gelukt!

Vandaag hebben we dus de doop van Alkian mee mogen maken. En in 1 woord INDRUKWEKKEND...Vanochtend zijn we met de huurwagens naar het dorp van Eva gereden, ter hoogte van Verioa. Daar werden we opgehaald door Gert en zijn zwager Manos. Vandaar naar het ouderlijk huis van Eva en toen gezamenlijk naar de hele speciale kerk heel hoog in de bergen. Deze grieks orthodoxe kerk neemt een speciale plek in binnen de religie en hoe het precies zit weet ik niet maar het heeft onder andere te maken met Maria, de moeder van Jezus. Er is ook een heel oud Ikoon van Maria aanwezig waar je een kus op mocht geven en dan een wens doen, Yildez en ik hebben dat natuurlijk gedaan. Verder was de kerk heel indrukwekkend, voorzien van vele muur en plafondschilderingen. Ook de priester was volledig in ornaat.

Eerst werden er van de verschillende familieleden foto's gemaakt voor de kerk met Alkian, daarna begon de dienst waarbij de familie allemaal om Alkian, de ouders en Manos stonden. Manos is de Peter van Alkian en hoe gek het ook klinkt maar Manos is tijdens de dienst belangrijker dan de ouders! Hij mocht met Alkian voor de priester staan en het hele verhaal van de priester aanhoren, inclusief antwoorden. We begrepen er niet veel van maar indrukwekkend was het wel. Toen naar de doopfont, Alkian werd uitgekleed en met olie gezalfd door zowel de priester als door Manos. Daarna tot 3 keer bijna volledig onder water gehouden en dat was ook het moment dat hij het niet zo leuk meer vond, huilen natuurlijk. Toen werd Alkian in de mooiste kleren gehesen en was de dienst bijna voorbij. Opeens werden Yildez en Dagmar door de priester naar voren geroepen. Zij moesten samen met Manos en Alkian rondjes lopen rond het doopfont. De priester stond continue tegenover hen en zwaaide met wierook en prevelde gebeden. Tijdens dit rondlopen mochten ze een kaars beethouden die helemaal was versierd met teddybeertjes en pluche. Ik was er heel erg van onder de indruk dat Yildez en Dagmar mee mochten doen met de dienst. De meiden achteraf ook trouwens, hadden het helemaal fantastisch gevonden dat ze dit mochten meemaken!

Alkian was inmiddels weer gekalmeerd en buiten werden nog een aantal foto's gemaakt van Alkian in doopkledij en de familie. Daarna zijn we naar een Grieks restaurant gereden waar we zeer goed gegeten hebben, het was heel gezellig. Vervolgens naar Gert en Eva's nieuwe huis, dat momenteel in aanbouw is. Nou, dit is dus niet te beschrijven. Ik heb er een foto van gemaakt en zal die bij thuiskomst posten. Paar steekwoorden, groot, luxe, marmer, balkons, prachtig uitzicht over de vallei, mooi stuk grond erbij etc etc. Daarna teruggekeerd naar het ouderlijk huis van Eva en na nog wat gedronken te hebben en heerlijke koeken gegeten te hebben zijn we weer naar ons appartement gereden (ongeveer 1.5 uur rijden). Yildez had al wat geslapen bij Eva's ouders en Dagmar sliep binnen 5 minuten in de auto, zo veel indrukken hadden ze opgedaan vandaag. We zijn heel blij dat we dit hebben mogen meemaken met zijn allen, een hele mooie en bijzondere plechtigheid waar onze meiden nog een rolletje in mochten vervullen...bedankt Eva, Gert en Manos!


07 juli 2005

We zijn er! Gisteren zijn we aangekomen na heel vroeg uit de veren gekomen te zijn (lees: niet geslapen)...We moesten ons om half 3 melden 's ochtends voor de vlucht van half 6. Eerst zijn we naar Chios gevlogen en toen weer terug naar Thessaloniki. Het was al best warm toen we aankwamen. Daarna nog een transfer met de bus naar ons appartement. We zitten in Platamonas, dat is in noord griekenland ter hoogte van Olympos voor wie het weten wil.

Omdat we een redelijk gebroken nacht hebben gehad hebben we de eerste dag niet veel ondernomen. Een beetje bijslapen 's middags en 's avonds even door het plaatsje gelopen. Niet veel Nederlanders hier trouwens. Het is hier heel gezellig,het strand is zo'n 100 meter van ons appartement verwijderd. Wat zand en kiezels, het water is fris maar niet te koud.

Het appartement is heel netjes, we hebben 3 appartementen in een klein complex, de hele bovenverdieping is 'van ons'. Vandaag uitgeslapen, lekker gegeten en 2 keer naar het strand geweest. Nu net (vanavond) hebben we voor de 2e keer heerlijk buiten de deur gegeten. Yildez heeft zitten smullen van een kippenpoot met frietjes, Dagmar van haar lievelingsgerecht, spagetti zonder saus en met Maggi (hadden we meegenomen van huis).

Vanaf morgenavond hebben we de beschikking over 2 auto's om het binnenland te gaan verkennen, de berg Olympos waar Yildez graag naar toe wil en nog een paar opgravingen en leuke stadjes. Zaterdag staat het dopen van Alkjan op het programma, waar we heel erg naar uit zien. We houden jullie op de hoogte, voorlopig hebben we het heel erg naar ons zin en met Yildez gaat het ondanks de warmte ook heel goed.


05 juli 2005

We mogen op vakantie!!! Vanochtend belde de dokter met de goede resultaten, de lever heeft zich weer hersteld en er is geen noodzaak om hier te blijven, dus gaan we vannacht richting Griekenland! Een hele opluchting voor iedereen kan ik jullie verzekeren. Met Yildez gaat het heel langzaam de goede kant op, ze is nog steeds snel moe maar eet gelukkig weer wat en houd het ook binnen, wat nog belangrijker is. Als we in Griekenland een internetcafe tegenkomen zal ik hier op de site laten weten hoe het met ons gaat. Tot over 2 weken!

O ja, heb gisteren nog een paar foto's op de foto pagina gezet, van Yildez die ze zelf gemaakt heeft tijdens de ziezozomerzooi kampweek en nog een paar van afgelopen week, zitten weer hele mooie tussen...!


02 juli 2005

Yildez heeft vandaag lekker uitgeslapen. 's ochtends een boterhammetje zonder korstjes geprobeerd en tussen de middag had ze zelfs zin in een knakworstje. Ze ziet er duidelijk beter uit dan de dagen ervoor. In de middag is ze samen met Joke even naar de winkels geweest, want Yildez wil gaan schilderen. Paint by number heet dat systeem en ze kwam terug met een schilderij van dolfijnen (natuurlijk!) en 1 van een paard met wagen. Ze was van dat even winkelen verschrikkelijk moe geworden. Toen ze weer wat was uitgerust zijn we met zijn drieen (Dagmar was naar een feestje) naar Hotel New York gegaan om daar wat te gaan eten. Yildez heeft daar lekker gesmuld van toast met gerookte zalm. We bleven er niet te lang maar lang genoeg om er even lekker tussenuit te zijn en er even van te genieten. Moe maar voldaan kwam Yildez weer thuis. Het gaat toch wel een stuk beter dan de hele vorige week en het lijkt erop of ze nu alles binnenhoudt. Blijkbaar helpt de dexametason in combinatie met de kytril...Heel hard duimen dat de stijgende lijn zich nu doorzet!


01 juli 2005

Toen ik vanavond thuis kwam uit mijn werk zag ik al dat het niet goed ging met Yildez. Ze had een hele bleke kleur en voelde zich niet lekker. Kort daarna ging het mis en moest ze overgeven. Terwijl de rest van de dag het zo goed gegaan was. Ze had zelfs wat soep gegeten die oma had klaargemaakt. Na het overgeven viel me op dat ze een hele rare kleur had, paarse benen en armen en de vingers ook dieppaars. Dat beviel me niet en heb toen met het Sophia contact gezocht. In eerste instantie zou er een huisarts langskomen, maar uiteindelijk belde de kinderoncologe uit het Sophia terug met de mededeling dat we het anders zouden doen. Er werd dexametason voorgeschreven die samen met de Kytril ervoor zou moeten zorgen dat Yildez zich niet langer misselijk voelde en dat het eten er weer in zou blijven. Sinds afgelopen zaterdag was er namelijk niets echt binnengebleven en dat had Yildez enorm verzwakt. Gelukkig dronk ze al die tijd wel veel dus ging het wat dat betreft wel goed. Toen de medicijnen gehaald waren ze snel ingenomen en direct gaan slapen. Yildez was dood en doodop en sliep vrijwel meteen. Als dit zo door gaat ziet het er niet goed uit voor de vakantie....