Yildez' Nieuws

Yildez had vandaag twee leuke dingen op haar agenda staan. 's Ochtends wilde ze graag naar de kinderbijbelclub, maar omdat het de afgelopen nacht niet lekker was gegaan en ze zich nog steeds niet lekker voelde is ze 's ochtends maar thuisgebleven. 's middags is ze met ons meegegaan naar de korfbal, waar ze samen met Marloes en Leontien naar het clubhuis vertrok, want ze gingen met de korfbalploeg disco bowlen! Pas tegen zeven uur werd ze weer teruggebracht, moe maar voldaan dat ze dit weer mee had kunnen doen. Onze badkamer is nu ook eindelijk klaar, dus voor het eerst weer lekker douchen thuis ipv op de korfbal of bij opa/oma....daarna snel onder de wol want moe was ze!

Yildez is vandaag alweer naar school gegaan, gisteren is ze thuisgebleven, want ze was echt veel te moe en zat tegen het overgeven aan....het leek allemaal erg goed te gaan tot ze 's nachts wakker werd, zo rond 2 uur, helemaal vermoeid en ze moest helaas overgeven...hele bed eronder en zo. We hebben ze in ons bed laten slapen totdat we alles weer opgeruimd hadden en het bed verschoond, daarna weer lekker onder de wol gestopt. Blijkbaar toch iets teveel gevergd van zichzelf die vrijdag...

572!!!!! De tumormarker waarde is eindelijk gedaald! Dr. van den Heuvel belde ons vanavond om half negen nog op om deze goede uitslag aan ons mee te delen, vlak voordat ze 'het vliegtuig in zou stappen'. Het lijkt er dus op dat de thalidomide (softenon) een goede uitwerking heeft op de uitzaaiingen en dus beter remt dan de chemo alleen deed. We krijgen zo waardevol uitstel wat we zo goed mogelijk moeten/zullen benutten. Laten we met zijn allen hopen dat deze medicijnen de ziekte nog wat verder terug kunnen drukken...al dat slikken van de medicijnen is toch ergens goed voor. Naast de reguliere medicijnen die door het Sophia worden voorgeschreven krijgen we ook nog (homeopathische) medicijnen via onze vriend JP (www.biodream.nl). Deze versterken o.a. het imuunsysteem en helpen Yildez de chemo's etc beter te verdragen. Ik weet zeker dat mede door deze medicijnen Yildez zich zo goed blijft voelen tussen de chemo's door. TOP nieuws dus, kunnen we er weer even tegenaan....nu nog hopen dat ze morgen niet al te ziek is van de chemo, vandaag viel het allemaal reuze mee; we hebben lekker geknutseld in het ziekenhuis en waren even na twee uur alweer klaar.

Geen nieuws is soms ook goed nieuws.... Op dit moment gaat het goed met Yildez. Ze voelt zich goed en kan alles doen waar ze zin in heeft. Zo is ze vandaag gaan zwemmen met haar vriendinnen en 's middags lekker gespeeld. Gisteren zijn we naar de open dag van Uniqema in Gouda geweest, waar ik werk. Heel indrukwekkend vonden de meiden dat, ze hebben een gigantische kraanwagen bediend, door een doolhof gelopen, een oefening van de bedrijfsbrandweer gezien met hele harde knallen en veel rook en water. Ook kregen ze veel kleine kadootjes (rugzakje, pennen, ehbo kitje, opschrijfboekje, kleurpotloden etc) waar ze lekker mee aan het spelen zijn gegaan. Heerlijk om te zien dat ze net als andere kinderen lekker kan doen waar ze zin in heeft. Zolang het op deze manier kan is het fantastisch!

A.s. woensdag gaan we weer voor de volgende chemokuur naar het Sophia. Er zullen dan ook weer bloedwaarden worden bepaald en dan weten we meer over de werkzaamheid van het nieuwe medicijn wat Yildez slikt, nu 3 weken geleden mee begonnen.

Vandaag was het weer dolfijnendag! Van het ingezamelde geld van de leden van de Toyota MR2 Club Nederland en van de MR2Club.nl zijn we met de familie een dagje naar het dolfinarium geweest. Zeventien stuks in totaal, van opa's/oma's, ooms/tantes tot 2 vriendinnetjes van Yildez en Dagmar. Ay-Mei, die eea namens de club geregeld had was er ook bij. Precies om 12.00 uur waren we met zijn allen compleet om aan de rondleiding te beginnen. Eerst mochten we de dolfijnen show van onder water bekijken; dat was echt eens een heel ander perspectief! Tegelijkertijd kregen we heel veel te horen over de dolfijnen, maar de rondleidster moest goed op haar woorden letten want Yildez wist zo mogelijk nog meer van dolfijnen dan zij! Ze vond het heel knap dat Yildez dat allemaal onthouden had van Curacao. Daarna mochten we mee naar buiten, waar we een trainingsdemonstratie kregen. We stonden op tientalle centimeters van de dolfijnen vandaan, echt geweldig om weer mee te maken.

Toen we 's ochtends vertrokken was het grijs en grauw en regende het onderweg. Tegen een uur of 1, was het echter helemaal droog en het werd met het uur mooier en warmer; dus we troffen het enorm met het weer. Na de rondleiding vertrokken we richting de lagune, waar we een moederdolfijn met haar jong konden zien zwemmen. Op ons gemak een bakkie koffie gedronken met een saucijzenbroodje en daarna naar de roggen en haaien gegaan, die gevoerd werden. Vervolgens naar de zeeleeuwenshow, die echt heel erg leuk was. Hierna was het dan tijd voor de dolfijnenshow, die ook heel indrukwekkend was. Prachtige sprongen maakten de dolfijnen, een paar ouden van dagen zaten vooraan met een kleedje....maar of ze het droog hebben gehouden vraag ik me sterk af! Tenslotte naar de 3D film over piraten en een verborgen schat...Dagmar vond de film heel erg eng, Yildez had hem al eens gezien dus wist al wat er ging komen (o.a. water uit het plafond!).

Op de terugweg bij de eerste de beste Big M gestopt voor de noodzakelijke vitaminen, waarna we de terugreis aanvingen. Het was wederom een fantastisch weerzien met die geweldige dieren, Yildez heeft haar hart op kunnen halen (en wij ook..) en samen hebben we het erg gezellig gehad. Hierbij willen we alle leden van de beide MR2Clubs bedanken die hiervoor een bijdrage hebben geleverd...het was helemaal TOP! Foto's van vandaag (en gisteren) volgen zsm

Vandaag zijn Yildez en Dagmar met Joke en Marjan (vriendin van ons) naar Pretpark Slagharen gegaan. Om half tien vertrokken, twee uur later stonden ze op ongeveer 9 kilometer van de ingang van het park. Men was echter niet voorbereidt op de invasie van dagjes mensen die allemaal 'de beste dag van de week' hadden uitgekozen om ook naar het park af te reizen. Over die volgende kilometers werd ook nog eens een keer 2 uur gedaan! Dus pas om half twee konden ze het park op; lekker dan! Gelukkig bleef het park langer open dan gebruikelijk en hebben ze lekker lang doorgefeest. Ook hebben ze nog gegeten op het park, waardoor ze pas tegen achten de terugreis aanvingen. Om tien uur stonden ze weer op de stoep en zijn ze snel het bed ingedoken, want morgen wacht de reis naar het dolfinarium! Foto's volgen binnenkort...

Vanochtend heeft Yildez met Seena en de frisbees gespeeld. Ik heb begrepen dat ze een nieuw kunstje heeft geleerd, het was in ieder geval helemaal top. 's middags is ze meegegaan naar de korfbal, waar we een thuiswedstrijd moesten spelen. Dat vinden de meiden helemaal geweldig, er zijn daar altijd wel vriendinnetjes met wie ze dan spelen en je ziet ze eigenlijk de hele tijd niet, zo druk zijn ze. We wonnen trouwens met 11-10 in de laatste minuut, dus dat is mooi meegenomen.

Bij het naar bed gaan klaagde Yildez over hevige buikpijn, ze had het over steken in haar buik. Ook was ze heel erg moe. We hebben haar een paracetamol gegeven en toen is ze redelijk snel gaan slapen. We hebben toch het idee dat zo'n hele dag in touw te vermoeiend is voor Yildez; hetzelfde maakten we mee toen ze 's avonds nog getrained had, blijkbaar zijn dit soort fysieke inspanningen op dit moment teveel. De dokter had ook nog aangegeven dat het nieuwe medicijn vermoeidheid zou kunnen hebben als bijverschijnsel, misschien ligt het dus hieraan, maar het is nog wat vroeg om conclusies te trekken...

Vanochtend moesten we dus weer naar het Sophia. In eerste instantie moesten we om 10.20 uur, maar dat kwam heel slecht uit met school want het was daar einde van de kinderboekenweek en Yildez mocht met haar klas voorlezen uit een zelfgemaakt boek in de andere klassen. Dus gebeld om de afspraak te vervroegen, toen kreeg ik te horen dat er alleen bloed geprikt hoefde te worden, dus dat het geen probleem was. Om iets voor 9 stonden we op de stoep, Yildez een vingerprik gekregen en gevraagd om een nieuwe afspraak. Dat moest even nagevraagd worden bij de dokter. Toen bleek dat de dokter ons wel wilde zien om o.a. te vragen hoe het nieuwe medicijn 'bevalt'; maw zijn er vervelende bijwerkingen en zo. Yildez werd daarop eerst verdrietig en toen kwaad, want nu moest ze extra lang wachten totdat de dokter tijd had om haar te onderzoeken. Gelukkig deden ze er alles aan om ons nog zo snel mogelijk de deur uit te helpen en gelukkig waren we nog op tijd terug op school, zodat Yildez haar stukje nog heeft voor kunnen lezen in groep 1/2 van Juf Saskia.

's Middags moest Yildez voor de groepen 7 en 8 de presentatie doen van de werkstukken van de deel groepjes uit haar klas. Vanwege een aantal keer afwezigheid was Yildez niet bij 1 groepje ingedeeld, maar was haar de presentatie beloofd ter compensatie. Nou, dat vond ze wel heel spannend, maar als ik het mag geloven ging het uiteindelijk toch wel goed.

Tegen het eind van de middag kreeg ik van de dokter het telefoontje met de uitslagen van het bloed van Yildez. De algemene bloedwaarden (HB, rode/witte bloedlichaampjes) waren goed en geven aan dat Yildez de chemokuur goed aankan. De tumormarker was helaas weer met zo'n 100 toegenomen, nu tot 657 eenheden. Het is moeilijk te zeggen of de extra medicijnen nu wel of niet iets doen, daar is der periode van 1 week iets te kort voor. Woensdag over een week moeten we weer terug voor de volgende chemokuur, dan zal er weer bloed afgenomen worden en weten we meer...

Morgen gaat Yildez met Annelies en de honden naar het frisbee vangen en zal ze waarschijnlijk ook weer zelf met Seena aan de slag gaan. Hopelijk is het goed weer morgen!

Gelukkig ging het vandaag weer als vanouds, geen buikpijn klachten meer en lekker veel energie voor school. 's Middags lekker gespeeld met een vriendinnetje, samen met Dagmar...verder geen bijzonderheden. Morgen moeten we weer naar het Sophia voor een paar druppeltjes bloed, hieruit halen ze weer de belangrijke bloedwaarden inclusief de AFT waarde om te zien of het nieuwe medicijn helpt...laten we het hopen dat de waarde nu eens een keer naar beneden gaat. Laatste waarde was 580..

Vandaag een kleine tegenvaller. Vanochtend had Yildez last van buikpijn en is ze in bed blijven liggen. Halverwege de ochtend is ze naar beneden gekomen en heeft ze toch haar boterhammen en medicijnen ingenomen, maar echt lekker ging het niet. In de loop van de middag ging het al wat beter en heeft ze nog met een buurmeisje gespeeld..

Yildez lijkt geen bijwerkingen te hebben van het nieuwe medicijn, maar misschien is het nog wat te vroeg om hier al conclusies uit te trekken. Vanavond is ze lekker gaan trainen met de D1 van Bolnes, omdat ze zaterdag geen wedstrijd hebben (het buitenseizoen zit er voor de kleintjes al op) hebben ze leuke spelletjes gedaan met zijn allen. Toen Yildez thuis kwam was ze heel moe en viel ze als een blok in slaap.

Vandaag was het MR2 dag. De MR2club.nl "The Wild Bunch" organiseerde een heel speciale bijeenkomst in het kasteel van Breda waarin de Koninklijke Militaire Academie is gevestigd. De eerste en enige speelfilm met de MR2 (en Erik MR) in de hoofdrol zou daar vertoond worden in een echte bioscoopzaal. Tevens zou Yildez speciale aandacht krijgen, want ze wilde graag nog een keer met pappa naar een meeting en we hadden bedacht dat deze het dan maar moest worden...een speelfilm wordt niet op iedere meeting vertoond nietwaar.

's ochtends vroeg meldden AyMei en Arthur (2 MR2 club vrienden) zich op ons adres met hun MR2 om samen met mij Joke, Yildez en Dagmar naar Breda te vervoeren. Na een lekker bakkie koffie en een tussenstop bij de MacDonalds te Barendrecht reden we met dik 15 MR2's naar Breda. Daar aangekomen waren we zeker niet de eerste, er waren uiteindelijk zo'n 90 MR2's op deze speciale meeting afgekomen! In de bioscoopzaal mochten we van Melle vooraan zitten zodat de meiden alles goed konden zien. Na diverse intro's en bedankjes (wat werken er ontzettend veel mensen aan zo'n film mee, echt ongeloofelijk) werden ook Yildez en Dagmar op het podium geroepen. Dat was best een beetje eng, want er zaten ruim 200 mensen in de zaal. In eerste instantie kregen de meiden van Melle allebei een rose pet met voorop het clublogo en achterop hun eigen naam. Toen kwam AyMei naar voren, die werkelijk een talent heeft voor alles wat met organiseren te maken heeft. Naast het feit dat zij de Stichting Doe een Wens op ons spoor zette, had ze nu ook voor zowel Yildez als Dagmar een aantal hele leuke kado's. Om te beginnen zijn er 2 dolfijnen geadopteerd, zodat ze allebei nu een dolfijn hebben die als het ware van hen is. Yildez heeft "Jigsaw" en Dagmar heeft "Nosey". Naast het certificaat waarop eea is weergegeven kregen ze ook een hoop informatie over 'hun' dolfijn. Tevens mogen ze met de hele familie naar het Dolfinarium te Harderwijk, waar we met zijn allen zullen worden rondgeleid bij de dolfijnen en een kijkje achter de schermen mogen nemen. Dit zal op woensdag 20 oktober plaatsvinden. Tenslotte gaan ze op 1 November naar een show van K3 in Hasselt! Dit alles is mogelijk gemaakt door de (financiële)bijdragen van zeer veel MR2 liefhebbers van de beide clubs in Nederland. Naar ik heb begrepen is er zelfs geld overgemaakt door MR2 vrienden uit het buitenland! Ik hoop dat ik vanmiddag iedereen heb kunnen bedanken die hieraan heeft meegeholpen. Voor hen die niet aanwezig waren maar wel hebben bijgedragen aan deze kado's kan ik alleen maar zeggen: onzettend bedankt namens ons gezin...ik ben blij lid te mogen zijn van deze 2 clubs waar zoveel mensen ons een warm hart toedragen!

Toen begon de hoofdact van de dag, de speelfilm. Twee volle opname dagen en meerdere dagen voorbereiding en afwerking later was er een film van 19 minuten tot stand gekomen. Een hartstikke leuke film, verrassend script en medewerking van de genie en de marechause, hulde aan alle mensen die hieraan hebben meegewerkt, het is een fantastisch product geworden! Yildez gaf aan nog lang niet moe te zijn, dus zijn we met nog zo'n 30 mr2's naar Vught gereden waar het museum van de genie opengesteld was en diverse bruggen en voertuigen uit de film te bewonderen waren. Op de terugweg hebben we de MacDonalds bij Leerdam aangedaan voor de broodnodige vitaminen (en kalorieen). Uiteindelijk thuis aangekomen van deze vermoeiende dag zijn de kinderen nadat ze in bed lagen bijna meteen in slaap gevallen. Ik kon ze nog net vragen hoe ze het gevonden hadden, maar dat zat helemaal goed! Ze hadden echte filmmensen ontmoet, een spannende film gezien, toffe kado's ontvangen en lekker gegeten bij de Mac. Maar het toppunt vonden ze toch de adoptie dolfijnen. Yildez neemt morgen het materiaal meteen mee naar school om erover te vertellen, vannacht droomt ze van haar 'Jigsaw', die in de wateren rond Schotland rondzwemt op dit moment...

Het beloofde een drukke dag te worden vandaag (zaterdag). Dagmar kon kampioen worden met de Welpen 1 van Bolnes en het ploegje dat Joke traint samen met Marjan kon ook kampioen worden. Yildez was echter te moe om mee te gaan en die heeft weer lekker in ons bed geslapen tot ongeveer half elf. Helaas moest ze weer een keer overgeven, en net zoals gisteren was het daarna weer een stuk beter. Op deze mooie dag ging het in ieder geval goed voor de korfbalteams, want beide ploegen werden ook inderdaad kampioen, dit is Dagmar's eerste kampioenschap, laten we hopen dat er nog heel veel gaan volgen!

's middags zijn Joke en ik gaan korfballen in Schoonhoven, normaal gaan de kids dan mee maar ze hadden het met dit goede weer heel erg naar de zin op het korfbalterrein van Bolnes en ze zijn daar lekker blijven spelen met hun vriendjes en vriendinnetjes. Opa en Oma pasten op dus dat zat wel goed. Wij wisten voor de verandering ook weer eens te winnen, dus de stemming is goed vanavond...nu het Nederlands elftal nog! Yildez was helemaal weg van twee babietjes (Colin en Britt) die op de korfbal verschenen, ze heeft zelfs Colin in de kinderwagen nog een stukje richting huis mogen rijden. Best leuk om te zien dat ze zich zo interesseert voor de kleinsten onder ons.

Verder hebben we gisteren ook uitslagen gekregen van het Sophia. De tumormarker waarde (Alfa Foeto Proteine) was gestegen van 480 naar 580, wat dus niet zo goed teken is. Maar er waren ook CT scans gemaakt van de lever (met contrast) en de longen. De lever was nog helemaal schoon, wat een goed teken is. De longen waren min of meer stabiel gebleven, er was een plekje verdwenen, maar er was ook een plekje bijgekomen en een aantal waren hetzelfde. Dit past goed bij het klinische beeld van Yildez, dat ze in zo'n goede conditie blijft. Waarschijnlijk helpt de chemo dus wel, maar niet afdoende om helemaal te remmen of zelfs wat weg te werken. Het is dus goed dat we kunnen starten met de Thalidomide, vingers gekruist dat dit medicijn bij haar aanslaat!

We zijn afgelopen woensdag ook op de hoogte gebracht door de klinische genetica dat ze gevonden hebben waardoor mijn vrouw naar alle waarschijnlijkheid is overleden. Ze miste een eiwit (p53) in 1 van haar chromosomen, dit wordt ook wel het Li-Fraumeni syndroom genoemd. Dit eiwit zorgt er bij de mens voor dat een cel die 'fout' gaat delen, en die in principe dus een kankercel in wording is, wordt opgeruimd. Als dit eiwit ontbreekt is de kans op kanker dus vele malen groter dan bij iemand die dit eiwit gewoon heeft. Op internet stond zelfs een 85% hogere kans! Er zijn in de hele wereld slechts 300 gezinnen waar deze afwijking speelt dus het is een zeer zeldzame afwijking; eigenlijk is het heel knap van de klinische genetica dat ze dit uberhaupt gevonden hebben. Naar alle waarschijnlijkheid speelt deze afwijking ook bij Yildez, al is er niet veel beschreven in de literatuur over kanker in de lever bij deze afwijking. Het zou tevens verklaren waarom mijn vrouw haar moeder zo jong aan kanker is overleden....

Nu is het bij deze afwijking zo dat je een 50% kans hebt om dit van je ouder te krijgen, ongeacht of je jongen of meisje bent. Dagmar zou deze afwijking dus ook kunnen hebben, dus dat hangt ons ook nog boven het hoofd... Voorlopig laten we dit even rusten, maar daar moeten we in de nabije toekomst ook nog iets mee. Aan de ene kant is het heel fijn dat ze dit gevonden hebben, zo is een ontbrekend puzzelstukje gevonden en weten we waarom ons dit allemaal overkomt. Aan de andere kant heeft deze afwijking een hele hoop consequenties en is het maar de vraag wat je er mee kunt, want er zijn geen medicijnen tegen en je moet wachten tot zich een kanker aandient om die dan te behandelen met de middelen die er voor die soort zijn. Als je dan pech hebt zoals Yildez is het meteen een kanker die heel slecht te behandelen is...

Vanochtend kon Yildez helaas niet naar school, ze voelde zich moe en niet lekker. We hebben ze toen in ons bed gelegd, omdat de timmermannen van Valkenburg door haar kamer naar de uitbouw moeten lopen en dat is niet echt rustig. Uiteindelijk moest ze toch overgeven en daarna ging het wat beter. Tussen de middag wat crackers op en goed uitgerust. Oma paste op dus werd ze wel een beetje in de watten gelegd.

's avonds had Yildez een feestje van haar klasgenootje Judith en daar moest en zou ze naartoe. Om half zeven heb ik haar daar afgeleverd en om half tien werd ze weer thuisgebracht. Het was allemaal goed gegaan, dus gelukkig heeft ze hier goed van kunnen genieten.

Nou, vandaag dus weer chemodag. Vanochtend hebben we ons weer gemeld op de day-care afdeling van het Sophia. We waren de eerste en Yildez kon dus haar favoriete bed uitzoeken bij het raam. Halverwege de ochtend had Yildez honger en heb ik een tosti voor haar gehaald. De eerste van de twee chemo's ging op zich soepel erin, op een klein incident na, het alarm van de pomp ging af en toen ik keek lag het infuus tussen de pomp en de port a cat los op de grond...maw de pomp pompte de chemo op de grond en Yildez had een open verbinding tussen haar ader en diezelfde grond...beetje slordig...de verbinding was blijkbaar losgedraaid door het bewegen in bed. Was nog niet zoveel uitgelopen, maar dat chemo een smerig goedje is bleek wel toen ik de paar druppels van de grond wilde vegen, zat toch mooie rooie vlek in het linoleum.

Om kwart voor twaalf naar de CT scan, waar een CT van de longen werd gemaakt en een van haar lever, met contrast vloeistof. Samen met de waarde van de alpha foeto proteine in het bloed moet die een indicatie geven hoe effectief de huidige behandeling is in het remmen van de voortgang van de ziekte. Morgen hoop ik daar de eerste informatie van te krijgen van Dr van den Heuvel.

Na de scan kreeg Yildez de tweede chemo toegediend, onder het eten van een bord met patat en kipnuggets....Kwart voor vier waren we klaar en konden we naar huis rijden. Yildez voelde zich al een beetje moe maar over het geheel viel het me nog mee. Ze heeft bij thuiskomst nog even lekker gespeeld met Vera, haar vriendin en redelijk op tijd lag ze alweer lekker te slapen. Hopelijk valt het morgen ook mee, als het net zo gaat als met de vorige chemo's is morgen de moeilijkste dag en is ze heel erg moe. Duimen maar dat dit meevalt en dat de mededelingen van de dokter ook niet tegenvallen...

We hebben het weekend gebruikt om een beetje van de jet-lag af te komen, is maar deels gelukt....Yildez en Dagmar komen niet in slaap op de normale tijd en liggen nog wakker als wij naar bed gaan (en dat is toch echt rond middernacht). S ochtends zijn ze niet uit bed te krijgen! Zelf hebben we het ergste wel achter de rug.

Yildez is heel erg verdrietig geweest dat ze niet meer naar de dolfijnen toe kan, ze heeft het er zo naar haar zin gehad dat het nu pijn doet aan die fijne momenten te denken. Dit zal best slijten maar op dit moment heeft ze er veel problemen mee.

A.s donderdag moeten we weer op bezoek in het Sophia voor de volgende chemokuur. In de middag zal er ook een CT scan gemaakt worden om te zien hoe eea er nu voor staat. Ook zal weer de AFP waarde bepaald worden om te zien hoe goed de chemo het doet. Deze waarde is licht gestegen de afgelopen anderhalve maand, van 420 naar 460 en 480. Laten we hopen dat er nu eens een daling te zien zal zijn of in ieder geval een stabilisatie. Dr van den Heuvel heeft nog contact gehad met diverse collega's over de hele wereld tav Yildez en de mogelijkheden die er nu nog zijn. De meest voor de hand liggende is dat Yildez nog een extra tablet per dag krijgt, ook een soort van chemo, waar ze goede remmende eigenschappen van verwachten. Deze zouden dan bovenop de serie chemo's komen. Er is ook nog een ander middel in Japan waar ze daar goede resultaten mee boeken, het vreemde is alleen dat dit in de Westerse wereld nog niet veel navolging heeft gekregen. Het gaat om het middel UFT (Uracil + Tegafur). De arts die dit opperde dacht dat het middel niet in Europa/Nederland te verkrijgen was, ik heb in ieder geval gevonden dat dit wel het geval is maar dat het in NL voor darmkanker gebruikt wordt. Wellicht dat dit nog een alternatief is dat we kunnen onderzoeken, maar veel hangt af van vervolggesprekken hierover met onze oncoloog.

Morgen gaat Yildez weer naar school, en kan ze over de dolfijnen vertellen. Hopelijk is ze dan snel het verdriet vergeten en kan ze alle leuke en mooie verhalen vertellen die we meegemaakt hebben!